Fotomuseum Den Haag presenteert een grote expositie rond het werk van Anton Corbijn naar aanleiding van diens zestigste verjaardag. Voor de tentoonstelling 1-2-3-4 ( one-two-three-four) blikt de beroemdste Nederlandse portretfotograaf terug op zijn muziekwerk. Uit zijn archief selecteerde hij meer dan 300 foto's van bands en zangers: van Nirvana, U2 en Nick Cave tot Siouxsie Sioux, REM en The Rolling Stones. Een belangrijk deel is nooit eerder voor het publiek te zien geweest. Tegelijkertijd toont het aangrenzende Gemeentemuseum Den Haag een retrospectief waarin Corbijns ontwikkeling van muziekliefhebber tot succesvol fotograaf en veelzijdig kunstenaar centraal staat. Deze dubbeltentoonstelling is het meest complete overzicht van Corbijns oeuvre tot nu toe biedt. Vanwege het succes van de exposities zijn beide musea iedere vrijdag open tot 21:00 uur én is de tentoonstelling in het Fotomuseum verlengd tot 16 augustus 2015 ( Hollands Deep in het Gemeentemuseum is tot 21 juni te zien).
Anton Corbijn
Anton Corbijn (Strijen, 1955) fotografeerde talloze grootheden: Nelson Mandela, David Bowie, Kate Moss, Gerhard Richter, Robert de Niro. De kracht van zijn werk schuilt in zijn betrokkenheid met de geportretteerden die hij vaak ook bewondert. Dat zie je terug in de indringende foto's waarvan vele zijn uitgegroeid tot iconische beelden. "Ik ben geïnteresseerd in mensen die zich 200% geven aan wat ze willen maken", zegt hij daar zelf over. "De intensiteit van het creëren is wat mij boeit in de artiesten. Zelf had ik graag schilder willen zijn." Corbijn begon in 1972 met het fotograferen van concerten. Hij ontdekte dat hij met een camera op zijn borst gemakkelijk een plek vooraan kreeg, dicht bij zijn helden. De camera vormde het perfecte 'masker' voor de verlegen muziekliefhebber die de eerste elf jaar van zijn leven opgroeide als domineeszoon op een dorp bij Rotterdam, omgeven door het Hollands Diep en ietwat geïsoleerd van de buitenwereld. De eerste foto’s maakte hij jaren later in Groningen met het toestel van zijn vader.
In 1974 en 1975 volgde hij de School voor Fotografie in Den Haag, maar voelde zich er absoluut niet thuis. In deze periode ontmoette hij de opkomende pianist Herman Brood die hij tot aan diens dood in 2001 bleef fotograferen. Naast fotograaf is Corbijn ook grafisch vormgever, maakt hij sinds 1983 videoclips en ontwerpt podia. Sinds 2007 legt hij zich met groot succes steeds meer toe op speelfilms.
Invloed
Het werk van Anton Corbijn heeft grote invloed gehad op de internationale muziek- en portretfotografie. De creatieve en eigenwijze manier waarop hij sinds de jaren zeventig artiesten vastlegt, is zijn handelsmerk geworden. Zo weet hij in zijn foto's de geportretteerden te ontmaskeren zodat we een andere kant van ze te zien krijgen. Vaak in zeer korte tijd lukt het hem om geslaagde portretten te maken. Soms geeft hij artiesten juist letterlijk een masker, zoals hij deed met onder meer The Rolling Stones, U2 en Arcade Fire. Hierdoor krijgen ze een bijna mythische uitstraling.
Omgeving
Ook zonder maskers blijft er in de foto's van Corbijn altijd veel te raden over. De fotograaf weet telkens weer een diepere laag in zijn werk aan te brengen door de manier van afbeelden en het gebruik van verschillende technieken. De omgeving speelt een belangrijke rol in Corbijns werk. De meeste foto's maakt hij buiten de studio en worden zorgvuldig geënsceneerd. Uit zijn archief selecteerde hij tientallen werken waarin de locatie een belangrijke achtergrond vormt.
Inspiratie
Corbijn beschouwt zichzelf als een mengvorm van een klassieke portretfotograaf en een documentair-fotograaf die de mens vastlegt in zijn eigen omgeving en omstandigheden. Inspiratie voor de dramatische effecten die hij in zijn foto's aanbrengt, waaronder de sterke contrasten en stevige korrel, haalde hij in de jaren zeventig uit de weerbarstige documentairefotografie van onder anderen Ed van der Elsken en Koen Wessing.
Samenwerkingen
Binnen de muziekwereld is het bijzonder dat er zulke lange samenwerkingen bestaan tussen hem en vele zangers en bands. Zo werkt hij al sinds begin jaren tachtig voor U2 en Depeche Mode (DM). Niet voor niets wordt Corbijn vaak het vijfde bandlid van U2 genoemd of het vierde van DM. Door de foto's, albumhoezen en videoclips die hij in de loop der jaren maakte, heeft Corbijn een belangrijke invloed gehad op het imago van veel bands. Voor Depeche Mode ontwerpt hij bovendien niet alleen de logo's en hoezen maar ook de stage sets sinds 1993. Het werk voor DM wordt als één groot Gesamtkunstwerk in een aparte ruimte vertoond. Met de vrouwen-punkgroep The Slits was hij in 1980 kort 'on the road'. De reportage die het Fotomuseum daarvan laat zien is nog nooit eerder getoond.
Regisseur
Inmiddels is Corbijn, die tegenwoordig in Den Haag woont als hij niet op reis is, meer dan een fotograaf. Het regisseren van muziekclips sinds 1983 en speelfilms sinds 2007 vormt een steeds groter onderdeel van zijn werk.
Hollands Deep
Eveneens in het voorjaar van 2015 organiseert het aangrenzende Gemeentemuseum de tentoonstelling Hollands Deep. Het museum presenteert in dit retrospectief hoogtepunten uit alle series van de fotograaf en regisseur. Startpunt zijn Corbijns grofkorrelige zwart-wit foto's van musici uit de jaren '70 en '80. In latere fotoseries wordt getoond hoe hij steeds zijn grenzen verlegt door nieuwe thema's te kiezen en te experimenteren met technieken en materialen.
Meer over Anton Corbijn 1-2-3-4:
antoncorbijn.com
www.fotomuseumdenhaag.nl
---
pmc © 14 augustus 2015
Anton Corbijn
Anton Corbijn (Strijen, 1955) fotografeerde talloze grootheden: Nelson Mandela, David Bowie, Kate Moss, Gerhard Richter, Robert de Niro. De kracht van zijn werk schuilt in zijn betrokkenheid met de geportretteerden die hij vaak ook bewondert. Dat zie je terug in de indringende foto's waarvan vele zijn uitgegroeid tot iconische beelden. "Ik ben geïnteresseerd in mensen die zich 200% geven aan wat ze willen maken", zegt hij daar zelf over. "De intensiteit van het creëren is wat mij boeit in de artiesten. Zelf had ik graag schilder willen zijn." Corbijn begon in 1972 met het fotograferen van concerten. Hij ontdekte dat hij met een camera op zijn borst gemakkelijk een plek vooraan kreeg, dicht bij zijn helden. De camera vormde het perfecte 'masker' voor de verlegen muziekliefhebber die de eerste elf jaar van zijn leven opgroeide als domineeszoon op een dorp bij Rotterdam, omgeven door het Hollands Diep en ietwat geïsoleerd van de buitenwereld. De eerste foto’s maakte hij jaren later in Groningen met het toestel van zijn vader.
In 1974 en 1975 volgde hij de School voor Fotografie in Den Haag, maar voelde zich er absoluut niet thuis. In deze periode ontmoette hij de opkomende pianist Herman Brood die hij tot aan diens dood in 2001 bleef fotograferen. Naast fotograaf is Corbijn ook grafisch vormgever, maakt hij sinds 1983 videoclips en ontwerpt podia. Sinds 2007 legt hij zich met groot succes steeds meer toe op speelfilms.
Invloed
Het werk van Anton Corbijn heeft grote invloed gehad op de internationale muziek- en portretfotografie. De creatieve en eigenwijze manier waarop hij sinds de jaren zeventig artiesten vastlegt, is zijn handelsmerk geworden. Zo weet hij in zijn foto's de geportretteerden te ontmaskeren zodat we een andere kant van ze te zien krijgen. Vaak in zeer korte tijd lukt het hem om geslaagde portretten te maken. Soms geeft hij artiesten juist letterlijk een masker, zoals hij deed met onder meer The Rolling Stones, U2 en Arcade Fire. Hierdoor krijgen ze een bijna mythische uitstraling.
Omgeving
Ook zonder maskers blijft er in de foto's van Corbijn altijd veel te raden over. De fotograaf weet telkens weer een diepere laag in zijn werk aan te brengen door de manier van afbeelden en het gebruik van verschillende technieken. De omgeving speelt een belangrijke rol in Corbijns werk. De meeste foto's maakt hij buiten de studio en worden zorgvuldig geënsceneerd. Uit zijn archief selecteerde hij tientallen werken waarin de locatie een belangrijke achtergrond vormt.
Inspiratie
Corbijn beschouwt zichzelf als een mengvorm van een klassieke portretfotograaf en een documentair-fotograaf die de mens vastlegt in zijn eigen omgeving en omstandigheden. Inspiratie voor de dramatische effecten die hij in zijn foto's aanbrengt, waaronder de sterke contrasten en stevige korrel, haalde hij in de jaren zeventig uit de weerbarstige documentairefotografie van onder anderen Ed van der Elsken en Koen Wessing.
Samenwerkingen
Binnen de muziekwereld is het bijzonder dat er zulke lange samenwerkingen bestaan tussen hem en vele zangers en bands. Zo werkt hij al sinds begin jaren tachtig voor U2 en Depeche Mode (DM). Niet voor niets wordt Corbijn vaak het vijfde bandlid van U2 genoemd of het vierde van DM. Door de foto's, albumhoezen en videoclips die hij in de loop der jaren maakte, heeft Corbijn een belangrijke invloed gehad op het imago van veel bands. Voor Depeche Mode ontwerpt hij bovendien niet alleen de logo's en hoezen maar ook de stage sets sinds 1993. Het werk voor DM wordt als één groot Gesamtkunstwerk in een aparte ruimte vertoond. Met de vrouwen-punkgroep The Slits was hij in 1980 kort 'on the road'. De reportage die het Fotomuseum daarvan laat zien is nog nooit eerder getoond.
Regisseur
Inmiddels is Corbijn, die tegenwoordig in Den Haag woont als hij niet op reis is, meer dan een fotograaf. Het regisseren van muziekclips sinds 1983 en speelfilms sinds 2007 vormt een steeds groter onderdeel van zijn werk.
Hollands Deep
Eveneens in het voorjaar van 2015 organiseert het aangrenzende Gemeentemuseum de tentoonstelling Hollands Deep. Het museum presenteert in dit retrospectief hoogtepunten uit alle series van de fotograaf en regisseur. Startpunt zijn Corbijns grofkorrelige zwart-wit foto's van musici uit de jaren '70 en '80. In latere fotoseries wordt getoond hoe hij steeds zijn grenzen verlegt door nieuwe thema's te kiezen en te experimenteren met technieken en materialen.
Meer over Anton Corbijn 1-2-3-4:
antoncorbijn.com
www.fotomuseumdenhaag.nl
---
pmc © 14 augustus 2015
