woensdag 30 mei 2012

Dansvoorstellingen 'Het Nationale Canta Ballet'

Het Nationale Ballet, dat in 2012 zijn 50-jarig jubileum viert, ging een avontuur aan en besloot een ballet met gehandicapten en hun autootjes te maken. Zij gaf haar choreograaf en ‘grand sujet’ Ernst Meisner de vrije hand. Hij componeerde een voorstelling met een corps de ballet en een corps de Canta, met solisten op spitzen en solisten op banden.

Aan de ene kant is het ballet een spektakelstuk voor auto’s en dansers, aan de andere kant is het een ontmoeting tussen twee ogenschijnlijk totaal verschillende werelden. Maar voor beiden is mobiliteit en beweging heel belangrijk, en beiden proberen het uiterste uit hun lichaam te halen. In het ballet zoeken we uit wat beide groepen gemeen hebben, wat hun verschillen zijn en hoe ze elkaar kunnen aanvullen, veranderen en versterken.

Zwaarte en lichtheid wisselen elkaar af: groot spektakel versus intieme gebaren. De schoonheid en de kracht van de Canta’s en de schoonheid van de beweging van beide groepen (bestuurders en dansers) staan centraal.

De autootjes zullen als personages fungeren. Maar ook de beperkingen van de bestuurders van de Canta’s worden gebruikt en verkend: waar ligt hun kracht, waar hun kwetsbaarheid? Hoe bewegen zij zich? Wat gebeurt er op het toneel wanneer de bestuurders ineens uitstappen? Hoe kwetsbaar wordt een geoefende danser wanneer die ineens een auto als partner heeft? Kan een danser het verlengstuk van een auto worden?

De dansvoorstelling wordt gechoreografeerd door Ernst Meisner, met muziek van Scanner (Robin Rimbaud), en uitgevoerd door Canta-rijders en dansers van Het Nationale Ballet. Locatie: de Gashouder, Amsterdam.

Twee avondvoorstellingen op 28 juni 2012, aanvang 18.30 uur & 21.30 uur.
Kaarten: 30 euro, bestellen via: http://www.hetnationalecantaballet.nl/kaartverkoop

Bron: Karin Spaink

zondag 27 mei 2012

Lekker eten




Samen met Christine en Alice lekker gegeten bij Strandpaviljoen Helder, Zandvoort aan Zee.

---
pmc © 27 mei 2012

maandag 21 mei 2012

Gezond snacken



Lekkere trek na een pittige wandeling door de duinen samen met een vriendin - Strandpaviljoen Paal69 @ the beach.

---
pmc © 21 mei 2012

maandag 14 mei 2012

De benenwagen - Karin Spaink

Morgen komt De benenwagen uit, het boek van Karin Spaink over de Canta – dat kekke gehandicapten- autootje dat zo leuk en handig is dat zelfs gezonde mensen ‘m graag willen.

Dat is op zichzelf al bijzonder. Of je nou iets hebt of niet, niemand is ooit jaloers op een kruk of rolstoel. Maar een Canta – ja, die willen we wél allemaal. De Canta is een benijdenswaardig object. De Canta wekt geen enkel medelijden. Hij roept eerder begeerte op: ‘Wat een handig autootje!’, Hij maakt iedereen vrolijk. Wie rondrijft in een rolstoel krijgt meewarige blikken; wie rondrijdt in een Canta, ziet mensen lachen.

In De benenwagen vertelt Karin Spaink over hoeveel vrijheid de Canta haar teruggaf nadat ze gehandicapt was geraakt. Ineens kon ze weer overal komen. Karin schrijf over lange reizen met de Canta: ze tufte ermee naar Berlijn, en Babs Götte zelfs naar Portugal en Kroatië. Ze gaat op stap met een Canta-monteur die overal in de regio reparaties uitvoert, en ze doet mee met een dagtocht met 35 andere Canta-rijders. "In ons autootje blijken wij reuze behendig te zijn, maar eenmaal uitgestapt zijn we spartelende vissen op het droge. Zonder Canta zijn wij simpelweg onthand. Het autootje is voor ons waarlijk een benenwagen…"

Weinig mensen weten dat de Canta een Nederlands ontwerp is. Waaijenberg, de maker van deze kleine autootjes, is tegenwoordig zelfs de grootste autofabriek van ons land. En haast niemand weet dat de Canta is bedacht door een heuse coureur. Hoe bizar is dat: een racefanaat die besluit om autootjes voor gehandicapten te gaan ontwerpen?

Die race-connectie verklaart overigens ook de kleur van de Canta: de standaardversie is doelbewust Ferrari-rood. Sinds ik dat weet, moet ik altijd een beetje giechelen als ik ergens een Ferrari zie. ‘Ja hoor, jij bent een snelheidsmonster. Waarschijnlijk vind jij mijn autootje raar. Maar ik weet wat jij niet weet: wij zijn eigenlijk familie van elkaar.’ In gedachten geef ik zo’n Ferrari daarna een stoere high five :)

Coureur en Canta-bedenker Dick Waaijenberg heeft interviews jarenlang afgehouden. In dit boek vertelt hij voor het eerst vrijuit waarom hij een gehadicaptenautootje wilde maken, over zijn zoektocht naar een goed ontwerp, zijn ruzies met de overheid en over zijn persoonlijke drijfveren. ‘Zodra iemand zegt dat iets niet kan, raak ik geprikkeld. En als iemand die stukloopt op zijn eigen lichaam me vertelt wat hij nodig heeft om tóch te kunnen doen wat hij graag wil, raak ik geïntrigeerd.’

Maar hoe ontwerp je een autootje dat als verlengstuk van iemands lichaam kan fungeren? Hoe maak je een ontwerp dat eindeloos aanpasbaar is? Kun je met een een Canta ook racen? (Ja hoor: er is zelfs een 4×4 Canta te koop. Met twee motoren, eentje voor de voorwielen en eentje voor de achterwielen.) En hoe veilig is een Canta? Heeft-ie een kreukelzone?

Inmiddels zijn er tientallen aanpassingen voor de Canta verzonnen. En elke Canta wordt helemaal met de hand in elkaar gezet. Alle medewerkers op de montagevloer van Waaijenberg weten precies voor wie ze een auto maken: aan elke Canta hangt een adreskaartje. Deze is voor mevrouw X die aanpassingen zus & zo nodig heeft, en deze voor meneer Y die om aanpassingen zo & zus vroeg. Ik heb dagen achtereen in de montagehal gebivakkeerd, het productieproces van de Canta bekeken en de verhalen van de monteurs genoteerd. Zij vertellen over ‘blote’ Canta’s, over 15 liter kit per week gebruiken en over goed uitgelijnde carrosserie-onderdelen. De mannen op de werkvloer zijn supertrots op elk autootje dat ze maken. Ze hadden er daarom danig de pest in dat ik in de fabriek ontdekte dat elke Canta een klein gebrek heeft…

Ook de strijd om de straat wordt in het boek beschreven. Wie mag in een Canta rijden en wie niet? Waarom gelden er zoveel uitzonderingregels voor de Canta, en wat vinden andere weggebruikers daarvan? Hoe handhaaf je je als Canta-bestuurder tussen fietsers of automobilisten? Is het waar dat er mensen in Canta’s rondrijden terwijl ze niks hebben, alleen maar om de verkeersregels te kunnen ontduiken? Waarom is de Canta een begerenswaardig object geworden? En kun je ’m ook pimpen? Zijn er Canta’s met een bijbaan als bedrijfsautootje?

En het boek staat tjokvol foto’s, alles in full colour. Ook wordt de geschiedenis onthuld van de Emaldo, de auto die nooit werd gebouwd, Plus dat er onderaan een schattig rood Cantaatje van links naar rechts over de pagina’s rijdt en ergens op het eind van het boek pontificaal omkeert om zich opnieuw in je blikveld te wurmen…

Wie eenmaal oplet, ziet nadien overal Canta’s. De benenwagen maakt ons bevattelijk voor die kleine rode autoootjes en kleurt onze blik voorgoed: ‘Oh kijk, daar heb je er weer een!’ De benenwagen vertelt over het vrolijke huwelijk tussen handicap en technologie. En wie het boek leest, raakt ervan doordrongen dat de Canta ook een fysiek vangnet is: een echte benenwagen.

Details:
De benenwagen: het succesverhaal van de Canta, uitgeverij Nijgh & van Ditmar, 2012. 192 pagina’s /full colour / 19,95 euro
Te koop via de boekhandels, bol.com en andere online webwinkels.

Bron: Karin Spaink

zaterdag 5 mei 2012

Slaapkop



Maud ligt nog lekker te slapen.

---
pmc © 5 mei 2012