Yam Yam, dag 2018

Vandaag voor de laatste keer dit jaar lekker gekookt en gegeten. Een mooie afsluiter, 2018 was qua gezondheid een verschrikkelijk naar jaar met onomkeerbare gevolgen. Gelukkig waren er ook mooie momenten en gebeurtenissen.




---
pmc © 31 december 2018

Koken en genieten

Vandaag weer eens lekker gekookt, de voorbije dagen buiten de deur gegeten wat niet altijd een succes was. Ik begrijp niet dat de mensen in de restaurants hier in Pattaya met zoveel toeristen en overwinteraars geen woord Engels spreken en ook geen Engelstalige menukaart hebben. Het ene na het andere misverstand is dan het gevolg. En als je iets navraagt, ze zeggen altijd ja.

Vandaag dus alles in eigen hand. Lekkere vis gebakken in knoflook en veel gember met een klein beetje rode peper en oestersaus, verder broccoli en Thaise Jasmine rijst.
Het eten smaakte voortreffelijk en als toetje een mooie zonsondergang. Dit is voor mij genieten op z'n best.






---
pmc © 27 december 2018

Een UPDATE:

Een flinke tegenslag gehad, van 12 t/m 24 december in het Bangkok Hospital Pattaya opgenomen geweest met diverse ernstige en levensbedreigende klachten.

Een paar dagen voor de opname kreeg ik koorts, daar had ik gelukkig medicijnen voor uit Nederland meegenomen. Toen de koorts enigszins zakte kreeg ik last met ademhalen, ik werd steeds benauwder. Op woensdagochtend 12 december mijn koffer gepakt, naast wat kleren en toiletartikelen ook alle medicijnen en belangrijke medische papieren. Verder creditcard en mijn zorgpas van de verzekering.

Vlak na aankomst bij de SEH van het Bangkok Hospital Pattaya heb ik een septische shock gekregen, ik kan me nog vaag wat herinneren dat ik op de IC onder narcose ben gebracht. Toen ik weer bijkwam 's avonds laat, lag ik aan de beademing (tube ingebracht) en had ik in mijn hals en beide armen allemaal infusen, een katheter en verder waren mijn polsen vastgemaakt aan het bed. Later toen ik weer beter aanspreekbaar was, kreeg ik te horen dat ik een flinke longontsteking/infectie en hartritmestoornissen heb. Een week later zou ik ook nog een longembolie erbij krijgen. Het was even behoorlijk afzien. In die eerste week heb ik drie keer de dood gezien, toen dacht ik echt, daar gaan. Wat was ik blij toen ik na 8 dagen naar een privé kamer mocht, eindelijk verlost van alle infusen en ook niet meer afhankelijk als ik moest plassen of poepen.

In de tussenliggende tijd ook een aantal keren contact gehad met Eurocross Alarmcentrale van mijn reis- en zorgverzekering. Ik hoefde me geen zorgen te maken, ik ben goed verzekerd en alles word goed geregeld. In het ziekenhuis was ook een Nederlander werkzaam als contactpersoon tussen patient en het medisch team. Ik werd elke dag gezien door vier verschillende artsen, een hartspecialist, longarts, infectiearts en een hematoloog. De zorg was zeer goed, soms waren er wat problemen met de communicatie, maar er werd goed naar mij gekeken en gezorgd.



Op 20 december mocht ik eindelijk de IC verlaten en ging voor de resterende tijd naar een private-room van het ziekenhuis, erg luxueus allemaal. Mijn kamer heeft een groot balkon en verder is in de kamer alles aanwezig. Iedere dag lekker gegeten, driemaal per dag komen ze eten brengen wat je van te voren via een menukaart kunt bestellen.











Verschillende keren bezoek gehad van de mensen van het appartement (zij hebben mij ook naar het ziekenhuis gebracht) o.a mijn lieveling Watthana. Dat deed me erg goed. Voor de rest lig je toch de meeste tijd alleen op je kamer tv te kijken.



Vandaag maandag 24 december mag ik naar huis, nog een keer van de zonsopkomst genieten vanaf mijn balkon, morgen weer vanaf mijn eigen appartement.








Na 12 nachtjes sta ik weer buiten, het is wel wennen hoor. Op 31 december en 3 januari terug voor controle.



---
pmc © 24 december 2018

Op reis

Vandaag dinsdag 4 december vertrek ik voor 10 weken naar Thailand. Ik ben heel erg blij dat ik weer kan gaan, het was de afgelopen maand behoorlijk afzien sinds ik weer terug was in Nederland. Door de polyneuropathie kan ik echt niet meer tegen de kou. Gelukkig is mijn medische gesteldheid iets verbeterd wat de nasleep betreft van mijn vorige behandeling n.a.v recidief AML t.g.v MDS (van 16 augustus t/m 9 september 2017). Ook lijkt het dat de Graft versus Host t.g.v van een DLI op 13 oktober 2017 langzaam te zijn uitgeblust. Alleen mijn ogen en longen zijn dusdanig beschadigd, dat er weinig hoop op herstel is. Afgelopen jaar was behoorlijk pittig en zwaar.
Deze keer neem ik een hele berg medicijnen mee voor de duur van mijn verblijf. Ook allerlei papieren voor het geval als ze moeilijk gaan doen bij de douane van de luchthaven.

De reis verliep vrij vlotjes, alleen merk ik dat de lucht in het vliegtuig niet erg goed is voor mijn longen en ogen. Dat word de komende weken weer herstellen. Ook deze keer weer Assistentie op Schiphol en Suvarnabhumi Airport. Toch wel lekker dat ik geen stap hoef te lopen en bij alles Priority.
Op Suvarnabhumi Airport hoefde ik gelukkig niet lang te wachten op de bus naar Pattaya, rond 14.00 uur kwam ik aan bij het eindstation van Jomtien. Vandaar met een motorbike-taxi naar mijn appartement. Jeetje wat ben ik blij om hier weer terug te zijn.

Zie ook mijn blog op: Petra op reis







---
pmc © 4 december 2018