Barcelona

Vandaag vertrek ik samen met twee vriendinnen voor een vijfdaagse vakantie naar Barcelona.

---
pmc © 7 oktober 2019

Trein, strand en duinen

Vandaag weer eens een flinke wandeling gemaakt op het strand en in de duinen bij Zandvoort samen met een vriendin. Het gaat steeds beter met mijn longen en ook met de conditie gaat het weer de goede kant uit. Volgens mijn stappenteller App, had ik ruim 16.000 stappen gelopen, iets meer dan 12 km. Ruim een maand geleden had ik niet gedacht, dat ik weer zo goed zou opknappen.
Ik ben blij dat ik weer het zonnetje zie en dat het warmer word. De afgelopen weken behoorlijk afgezien door de kou, de polyneuropathie was in alle hevigheid aanwezig en een behoorlijke pain in the ass. Op een gegeven moment had ik bijna een last minute ticket geboekt naar een warm land. Maar ja, ik heb volgende week weer een belangrijke afspraak in het ziekenhuis.











---
pmc © 13 mei 2019

Hilton Hotel Pattaya

Vandaag de hele middag samen met een vriend heerlijk genoten op een van de terrassen van het Hilton Hotel aan de Beachroad in Pattaya. Het hotel is voor een gedeelte naast en bovenop Shopping Mall Central Festival gebouwd. Vanuit het winkelcentrum kun je heel makkelijk in het hotel komen ondanks dat er allerlei mannetjes van de security rondlopen. En mocht je worden aangesproken dan is het meestal van: 'Ik heb een afspraak". De brutale hebben de halve wereld denk ik dan.

Het was heerlijk vertoeven, het is een echt 5 sterren hotel met veel luxe en mooie ruimtes. Ook het uitzicht is prachtig over het strand en de zee bij Beachroad. Veel gelachen en ook weer eens flink bijgekletst zonder dat we gestoord werden. De volgende keer het terras een verdieping hoger met zwembad.





---
pmc © 2 januari 2019

Siegert

Gisteravond kreeg ik een telefoontje van de moeder van Siegert, het was geen goed nieuws. Siegert is op 1 maart dood gevonden in zijn woning en overleden aan een hartstilstand.
Siegert en ik hadden een bijzondere vriendschap en band, ik leerde hem in 2008 kennen in een totaal andere fase van zijn leven. Het leven was voor hem niet altijd even makkelijk. Ik zal onze vriendschap, gesprekken en humor vreselijk missen, Siegert is 28 jaar geworden.



---
pmc © 4 april 2018

er-op-uit

Vandaag, zaterdag 25 november samen met een vriendin een dagje naar Maastricht geweest. We hadden allebei een Dagkaart (Dag Dal Vrij). Deze was een tijdje geleden bij de AH in de bonus voor 15 euro. Dit weekend was ook gunstig om te reizen omdat er relatief weinig werkzaamheden aan het spoor waren en gelukkig geen in de richting van Maastricht.
Het was erg druk in de trein en we waren niet de enige met de bonus Dagkaart van de AH. We zaten in een stiltecoupé, maar dat was een vreselijke vergissing. Dat doe ik echt nooit meer (als ik samen met iemand anders ver moet reizen). De eerste minuten vanaf het vertrek van Amsterdam Centraal was iedereen gezellig aan het kletsen op één meneer na. Deze liet al snel aan iedereen weten dat het een stiltecoupé is en dat iedereen zijn/haar mond moest houden. Twee-en-een-half uur tot aan Maastricht bleef het stil. Uit verveling ging ik via een kladblokje dat ik toevallig bij me had met mijn omgeving communiceren, het was hilarisch en al snel had ik de lachers op mijn hand.

Het was alweer een eeuwigheid geleden dat ik in Maastricht ben geweest, de laatste keer was namelijk in de zomer van 1990 met Preuvenmint. Vandaag een rondje binnenstad middels een stadswandeling via een plattegrond verkrijgbaar bij de plaatselijke VVV. Tijdens het wandelen regelmatig een tussenstop gemaakt om iets warms te drinken, het was namelijk stervenskoud voor mij, zo'n nare waterige kou. Natuurlijk ook weer eens diversen soorten echte Limburgse-vlaaien gegeten. Voordat we weer met de trein terug naar Amsterdam hebben we eerst nog heerlijk Thais gegeten bij Tabkeaw in de Rechtstraat op nummer 102, echt een aanrader. De terugreis was het wederom erg druk en gezellig, geen stiltecoupé deze keer, wel veel mensen met heel veel bagage. Het was een leuke dag ondanks dat ik af en toe te kampen had met vervelende pijntjes en bijwerkingen van een nabehandeling van de leukemie.

Vandaag was ook de verjaardag van mijn moeder, ze zou 88 jaar zijn geworden als ze niet in 2016 was overleden. Ik heb nog even aan haar gedacht, maar ik kan me geen leuke momenten meer herinneren.



---
pmc © 25 november 2017

Strandwandeling

Vandaag na een half jaar (laatste keer was in april) weer eens heerlijk langs het strand gewandeld samen met twee vriendinnen.

---
pmc © 5 oktober 2016

Een UPDATE uit Thailand

Vandaag, dinsdag 10 mei ben ik precies drie weken in Thailand.
Hoe gaat het tot nu toe met mij? Veel dingen gaan beter dan drie weken geleden toen ik hier in Thailand arriveerde. Ik had toen last van een beurs en pijnlijk gevoel over mijn hele lijf, alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden of nog erger, alsof je van de trap bent gevallen en daarna een flink pak slaag heb gekregen. Jeetje, met dat gevoel liep ik al bijna een half jaar rond in Nederland. Na een dag of vier (waarschijnlijk door de warmte) hier in Thailand zijn al die vervelende pijntjes gelukkig helemaal verdwenen.
Wat niet goed gaat is het lopen, ik ben inmiddels ook al twee keer behoorlijk hard gevallen. De eerste keer dacht ik even dat mijn linker onderarm gebroken was plus mijn linker middelvinger. Gelukkig niets gebroken maar wel gekneusd. De tweede keer ben ik 'avonds op straat hard op mijn rechter knie gevallen, gelukkig geen bloedende wond maar lichtelijk geschaafd.

Door de warmte heb ik dus minder last van de vervelende kenmerken wat de pijn en tintelingen betreft die bij de polyneuropathie horen, behalve het lopen dan en de balans, is ondanks de vele fysiotherapie er niet beter op geworden omdat mijn ogen niet meer goed communiceren met mijn voeten en handen. Ik moet elke stap controleren of ik daadwerkelijk mijn voet heb opgetild bij het lopen. En aangezien in Thailand de straten en trottoirs één grote hindernis is voor mensen als ik (alles is ongelijk vol met kuilen en op- en afstapjes), ben ik genoodzaakt om weer met krukken te gaan lopen zeker 's avonds. In het donker kan ik moeilijk in schatten hoe hoog ik mijn voeten moet optillen bij dit soort hindernissen en obstakels, gelukkig heb ik mijn krukken mee genomen.

Wat wel heel goed gaat is het eten. Ik kan gelukkig alles eten (behalve vlees natuurlijk als vegetariër), ook als het heel erg spicy is. Na de chemokuren en stamceltransplantatie heb ik nog lang last gehad van mijn organen in mijn buik, toen kon ik absolute nog niet tegen de rode chilipepers, maar nu gelukkig wel weer. De eerste week had ik wel nog een beetje last van Graft versus Host (afstotingsreactie in de vorm van rode branderige vlekken), maar dit is gelukkig ook weer weg. Ook ben ik de eerste dagen in Bangkok nog drie keer flink gestoken door muggen, gelukkig zijn de bulten weer weggetrokken en verder geen last van gehad. Ik ga er vanuit dat ik goed en voldoende beschermd ben door de nieuwe vaccinaties.

Ondanks dat het lopen minder goed gaat dan andere jaren (toen wandelde ik heel veel), heb ik het reuze naar mijn zin. Ik vermaak me prima en heb ook weer een aantal nieuwe mensen ontmoet waar ik regelmatig even langs ga voor een praatje of ik word opgehaald met de brommer om een hapje te eten. Volgende week ga ik ook naar mijn nieuw appartement verhuizen waar ik de resterende twee maanden zal verblijven. Ik ben benieuwd hoe het mij zal bevallen in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen. Mijn nieuw adres is in de buurt van het hotel waar ik nu verblijf, dus zal met grote regelmaat even langs wippen voor een praatje en afspraakjes met Aoy om te gaan eten.





---
pmc © 10 mei 2016

Pattaya

Eergisteren (zaterdag 23 april) rond 10.00 uur ben ik in Pattaya aangekomen, de rit vanuit Bangkok ging lekker snel. Lek was de eerste die ik zag bij het uitstappen en kwam recht in mijn armen gevlogen. De ontvangst en het weerzien met Aoy was emotioneel. Ruim twee jaar lang heb ik hier op moeten wachten om haar weer te zien, ook de ontmoeting met de andere medewerkers van het hotel deed me wel wat. Natuurlijk hadden we tussendoor telefonisch contact, maar elkaar weer vasthouden is toch anders. In september 2014 had ik dit niet voor mogelijk gehouden.
Ik heb een mooie grote kamer aan de voorkant op de derde etage, hier kan ik het wel een tijdje uithouden. Nadat ik helemaal geïnstalleerd was, ben ik een stukje gaan lopen en heb ik een hapje gegeten.
Ik ben blij dat ik weer hier ben, ik voel me al een stuk beter dan voor mijn vertrek op 18 april. De warmte doet wonderen met mij.





Meer foto's bekijken van mijn verblijf in Thailand, klik dan hier.

---
pmc © 25 april 2016

Smakelijk eten

Vandaag samen met een vriendin een wandeling gemaakt langs het strand van Zandvoort aan Zee en daarna lekker gekookt en gegeten.







---
pmc © 26 december 2015

Genieten

Vandaag weer eens genoten samen met twee vriendinnen van het mooie uitzicht, aan het strand van Zandvoort aan Zee.

---
pmc © 25 november 2015