Vandaag heb ik de Marathon van Amsterdam gelopen in 4 uur 54 minuten en 30 seconden, niet echt een wereldtijd.
In het verre verleden liep ik een stuk sneller. Het was alweer 7 jaar geleden dat ik mijn laatste marathon in Amsterdam liep. Toen deed ik er 2 uur 59 minuten en 58 seconden over de afstand van 42 kilometer en 195 meter. Dat was ook tevens de snelste tijd die ik ooit op de marathon heb gelopen. Destijds trainde ik veel meer, was een stuk lichter, sterker en jonger. Met deze editie staat de teller op 6 marathons.
Ai, ik voel het nu wel in m'n kuiten. De trap op en af gaat nog wat moeizaam, verder gelukkig geen last van pijntjes. Ik ben trots op mezelf dat ik ondanks dat het best wel zwaar was (te weinig getraind, de afstand en mijn gewicht) de marathon heb uitgelopen zonder onderweg te stoppen. De omstandigheden waren verder prima, niet warm niet te koud en praktisch geen wind.
De start en finish in het Olympisch stadion was echt geweldig, mijn vader in de hemel keek mee toen ik de finishlijn passeerde.
---
pmc © 21 oktober 2007
---
UPDATE: maart 2008
Er is een einde gekomen aan mijn sportieve vrijetijdsbesteding, het hardlopen.
Begin maart is mijn binnenste mediale band van mijn linkerknie afgescheurd. In het ziekenhuis constateerde ze ook dat de meniscus van mijn linker knie versleten is en uit 3 losse stukjes bestaat. Ik kreeg van de orthopeed te horen dat hardlopen er niet meer inzit.
