Grijs, grauw, triest en somber is het uitzicht vanuit mijn kamer in het ziekenhuis. Voorlopig geen kleuren, geen blauwe lucht en geen zon, dat duurt nog wel even. Het weer is voorlopig drie keer niks in tegenstelling betreffende de resultaten van mijn behandeling. De verandering is begonnen, aan het einde van de tunnel is steeds meer licht te zien. Buiten is het koud, grauw en grijs, binnen in mijn lichaam schijnt de zon.
Vandaag is er weer bloed afgenomen (dat gebeurt drie maal per week, op maandag, woensdag en vrijdag) voor onderzoek. Hoe gaat het met mijn beenmerg (dat zorgt voor de aanmaak van bloed) na al die chemokuren en het aller belangrijkste, wat doen de donorcellen van de stamceltransplantatie (24 december 2014)?
Sinds vandaag stijgen de leukocyten weer, mijn Hb is sinds 27 december vrij stabiel en zit nog steeds boven de grens van 6.0, de bloedplaatjes (trombocyten) stijgen als een raket de goede richting uit. Het aller belangrijkste is dat de componenten waarbij de leukocyten zijn opgebouwd met stapjes door blijven stijgen totdat ze weer de normale referentiewaardes hebben. Ik ben tevreden en kijk nu alweer uit naar de resultaten van volgende week maandag en woensdag. Dan weet ik ongeveer wanneer ik met ontslag het ziekenhuis weer kan verlaten en weer lekker in mijn eigen huisje kan zijn, weer de buitenlucht kan opsnuiven, mijn eigen potje kan koken, gewoon weer leuke dingen doen.
---
pmc © 9 januari 2015
